Nie obyło się bez straty bramki i nerwów w końcówce, ale szczęśliwie Chelsea wygrywa na Stamford Bridge z Lille i tym samym zajmuje drugie miejsce w grupie H, awansując do następnej fazy Ligi Mistrzów. Nie był to wybitny mecz, ale bramki w pierwszej połowie dały "The Blues" możliwość prowadzenia i kontrolowania gry i gdyby nie bramka kontaktowa byłego piłkarza Chelsea, Loïca Rémy'ego, to moglibyśmy mówić o spokojnej wygranej. Zapraszam do plusów i minusów.

Widoczny powrót Antonio Rüdigera

Pierwszy mecz po kontuzji Niemca i od razu można było zauważyć różnicę w wyglądzie obrony Chelsea. Nawet Kurt Zouma przy Rüdigerze wyglądał na solidnego obrońcę(o dziwo). Nie można mieć pretensji do środkowych obrońców za straconą bramkę, ale mimo wszystko to wciąż brak czystego konta, z którym The Blues przez ostatnie spotkania mają problem. Podsumowując: chętnie zobaczyłbym przy Niemcu Fikayo Tomoriego, bo to może być ciekawe ustawienie i według mnie najlepsze ze wszystkich możliwych. PLUS

Szybkie, dynamiczne i groźne akcje The Blues

W dzisiejszym meczu mogliśmy obejrzeć parę bardzo fajnych akcji, które niestety najczęściej kończyły się brakiem tego "ostatniego podania". Z drugiej strony cieszy ofensywne nastawienie i próba zdobycia tylu bramek ile się da. Miło się oglądało ofensywnie wejścia Azpilicuety i Emersona, bo to na pewno daje nam wiele możliwości w ataku, z czym Lille ewidentnie sobie nie radziło bo notorycznie nie cofali się za naszymi bocznymi obrońcami. Również należy pochwalić Pulisica, który mimo tego, że ostatnio ma problemy ze zdobywaniem bramek jak ostatnio, to dalej jest póki co najlepszym naszym skrzydłowym. PLUS

Znów fatalne zmiany Franka Lamparda

Po raz kolejny nasz trener nie dał nam możliwości zobaczyć dobrych zmian, które faktycznie dali jakiś pozytywny efekt na boisku. Znów szansę dostał Callum Hudson-Odoi, który jest współwinny utraty bramki na 2:1, ponieważ po właśnie jego stracie piłki piłkarze Lille ruszyli na naszą bramkę. Dodatkowo mało efektywny w ofensywie i mało pomagający w defensywie. Kolejny piłkarz to Michy Batshuayi, który po prostu zagrał tak jak zawsze. Wolny z piłką, mam wrażenie, że często poza grą, ciągle nie w tempie akcji i przede wszystkim nie wspomaga kolegów pressingiem. Nie mogę się doczekać aż będę mógł zobaczyć piłkarzy, którzy doświadczeniem dadzą nam w spokoju oglądać resztę meczu podczas prowadzenia The Blues, mówię tutaj głównie o Pedro i Giroud, którzy zdecydowanie zasługują na to, by wchodzić na boisko z ławki. MINUS

Źródło: własne