Niezależnie od tego, czy grał w snookera z ojcem, w rzutki z kolegami, czy walczył z większymi zawodnikami, Kieran Dewsbury-Hall zawsze wykazywał się wielką ambicją.

W erze, w której wielu graczy debiutuje w Premier League jako nastolatkowie, a 16-latkowie błyszczą na mistrzostwach Europy, Dewsbury-Hall pokazał, że warto być cierpliwym i nigdy nie należy się poddawać. W życiu nowego pomocnika Chelsea było wiele trudnych chwil, ale dzięki nieustępliwej determinacji i chęci bycia najlepszym, Dewsbury-Hall stał się zawodnikiem na miarę Premier League.

– Byłem prawdopodobnie najmniejszym chłopakiem w swojej grupie wiekowej. Nie byłem tak rozwinięty fizycznie jak moi rówieśnicy, więc musiałem się rozwijać w innych aspektach. Starałem się pracować nad techniką i myśleniem na boisku. Później zacząłem dojrzewać również fizycznie i rozwijałem się aż doszedłem do punktu, w którym te dwie drogi się spotkały i stworzyły zawodnika, którym dziś jestem.

– Jestem kimś, kto potrafi robić wszystko. W moim życiu musiałem stawić czoła wielu wyzwaniom, było wiele ciężkich dni. Były również te dobre. Tak wygląda życie i ten sport. Myślę, że to właśnie dlatego mam dzisiaj taką mentalność.

Po imponujących występach w lokalnym klubie Shepshed Dynamo, Dewsbury-Hall dołączył do Leicester City w wieku ośmiu lat. W wieku 15 lat mierzył około 160 centymetrów wzrostu, ale to, czego mogło mu brakować pod względem fizyczności, nadrabiał pragnieniem walki i często wdawał się w bójki z największymi pomocnikami drużyny przeciwnej.

W wieku 18 lat, grał już regularnie w drużynie Leicester U-23. Na swój debiut w seniorskiej drużynie musiał jednak czekać do ukończenia 21. roku życia, a dopiero kiedy miał 23 lata, zanotował pierwszy występ w Premier League.

Jak sam mówi, determinacja, motywacja oraz brak akceptacji dla słowa "nie", były kluczem do jego sukcesu.

– Jedną z najważniejszych rzeczy dla piłkarza jest wiara w siebie. Jeśli jej nie masz, będziesz miał problemy. Ja ją mam i uważam, że pasuję do gry w takim klubie. Bardzo się cieszę, że mogę zacząć pracę tutaj. Połączenie tych wszystkich rzeczy jest czymś dobrym. Jest więcej aspektów, nad którymi chcę pracować, ale jestem szczęśliwy, zmotywowany i zdeterminowany. Nie mogę się doczekać gry dla Chelsea.

Determinacja i chęć rywalizacji towarzyszyły 25-latkowi od zawsze.

– Od najmłodszych lat byłem bardzo konkurencyjny. Kiedy przegrałem w pchełki, nie odzywałem się do nikogo przez resztę dnia. To część mojego DNA. Nigdy się to nie zmieni i to częściowo pomogło mi osiągnąć obecny poziom. Zawsze jestem zmotywowany i staram się robić wszystko, co w mojej mocy, aby wygrywać. Wszystko inne postrzegam jako porażkę. Do tej pory taka postawa mi służyła i mam nadzieję, że nadal mi będzie pomagać, tak jak ja będę pomagał temu klubowi w osiąganiu sukcesów.

Rywalizacja u Kiernana rozpoczęła się na stołach bilardowych niedaleko jego domu, gdzie grał ze swoim ojcem. Jest to pasja, która przetrwała do dzisiaj.

– Gram w snookera odkąd skończyłem cztery lub pięć lat. To wtedy pierwszy raz poszedłem do klubu ze snookerem. Teraz mam stół w domu, więc staram się grać kiedy tylko mogę. Uwielbiam to. To gra, dzięki której możesz się zrelaksować i po prostu cieszyć się chwilą, bez względu na to, jak dobry lub zły jesteś. Prawdopodobnie nie byłem wystarczająco dobry, aby zostać profesjonalistą, więc chyba wybrałem dobrą ścieżkę kariery.

– Poza piłką nożną mam wiele różnych rzeczy, które sprawiają mi radość. Lubię uprawiać sport, ale żeby czasami całkowicie się od niego odciąć, idę na West End, żeby obejrzeć jakieś przedstawienie w teatrze. To całkiem przyjemne, obejrzeć na żywo jakąś sztukę i móc odciąć się od wszystkiego, co związane z piłką nożną. Dobrze jest docenić czyjś zawód.

Źródło: Chelsea FC