Chelsea jest coraz bliżej pozyskania Xaviego Simonsa z RB Lipsk. Transfer budzi jednak kilka pytań – nie o talent Holendra, lecz o to, czy on i Cole Palmer znajdą wspólny język na boisku. Czy dla dwóch kreatywnych piłkarzy znajdzie się miejsce w jednej jedenastce?

Chelsea intensyfikuje działania zmierzające do zakontraktowania Xaviego Simonsa. Nie ma wątpliwości, że Holender to zawodnik o ogromnym potencjale i umiejętnościach technicznych. Jednak głównym pytaniem nie jest „czy warto?”, ale raczej „jak to wszystko poukładać taktycznie?”.

Simons to typ zawodnika, który z pozoru porusza się po podobnych sektorach boiska co Cole Palmer. Od momentu transferu z Manchesteru City, Anglik pełnił centralną rolę w ataku londyńskiego klubu, niezależnie, czy grał na skrzydle, czy jako ofensywny pomocnik. Jego dojrzałość w grze, umiejętność kreowania sytuacji w ciasnych przestrzeniach oraz skuteczność w finalizacji akcji czynią go bez wątpienia najważniejszym graczem Chelsea. W tym kontekście pojawia się naturalna obawa: czy przyjście Simonsa nie ograniczy wpływu Palmera? Czy nie będzie zbyt wielu zawodników w tych samych sektorach boiska?

Porównanie obu zawodników na tle ofensywnych pomocników i skrzydłowych z topowych pięciu lig europejskich pokazuje, że choć funkcjonują w podobnych strefach, to robią to na różne sposoby. Palmer wyróżnia się pod względem liczby akcji prowadzących do strzałów – w tej statystyce znajduje się w ścisłej czołówce europejskich pomocników. Także jeśli chodzi o współczynnik oczekiwanych asyst, jego liczby plasują go wysoko w rankingu.

Simons z kolei częściej uczestniczy w rozgrywaniu – ma więcej kontaktów z piłką w ofensywnej tercji boiska, częściej otrzymuje progresywne podania i podejmuje próby dryblingów. To zawodnik, który chętniej bierze grę na siebie, napędza ataki i jest mocno zaangażowany w budowanie akcji już od środkowej strefy. Podczas gdy Palmer imponuje skutecznością i precyzją, Simons ciągle jest w ruchu i wyróżnia się odwagą w podejmowaniu decyzji. Obaj potrafią kreować sytuacje, lecz robią to w zupełnie inny sposób.

Co istotne, ich styl gry uzupełnia się również pod względem pozycji na boisku – Palmer najczęściej operuje po prawej stronie lub w półprzestrzeni przed polem karnym, natomiast Simons porusza się głównie po lewej stronie, schodząc do środka. Dzięki czemu w Chelsea mogliby się wzajemnie uzupełniać.

Klubowe Mistrzostwa Świata pokazały, że Palmer potrafi skutecznie grać na różnych pozycjach – jako prawoskrzydłowy, ale i ofensywny pomocnik. Simons, błyszczący w Lipsku na lewej flance, może z powodzeniem odtworzyć tę rolę również w barwach Chelsea. Dane jasno wskazują, że obaj mają wszystko, by odpowiednio współpracować ze sobą na boisku.

Dla Chelsea nie jest to więc problem, lecz szansa. Jeśli Enzo Maresca będzie umiał wykorzystać ich potencjał właściwie, duet Palmer–Simons może okazać się jednym z najbardziej kreatywnych tandemów w Premier League.

Author: kacper01

Kacper Strojwąs

Student Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej z pasją do sportu, a przede wszystkim piłki nożnej, którą interesuje się od najmłodszych lat. Od 2012 roku kibic Chelsea, co z czasem przerodziło się w fascynację całą angielską Premier League. Regularnie śledzi również zmagania w innych dyscyplinach, takich jak siatkówka, sporty zimowe, czy sporty motorowe. Wolne chwile ponadto chętnie spędza na oglądaniu filmów i seriali.

 

Źródło: BBC