W poniedziałkowy wieczór Chelsea mierzyła się z West Hamem na Stamford Bridge. Mecz nie był najładniejszy, ale momentami emocji nie brakowało. Ostatecznie The Blues odwrócili losy spotkania i zwyciężyli 2:1. Poniżej prezentujemy oceny według redakcji.
 

Filip Jørgensen – 5

Duńczyk wskoczył między słupki bo kolejnym meczu z błędem swojego hiszpańskiego rywala. Ocena może nie imponuje, ale trzeba tu dodać, że jego występ był przyzwoity, bo nie popełnił żadnego błędu. Po prostu akcje rywala kończyły się strzałami niewymagającymi interwencji lub bramkarza wyręczali obrońcy.

Reece James – 5

Kapitan od początku starał się dogrywać swoje charakterystyczne, mocno bite dośrodkowania do kolegów w polu karnym. Niestety nie było tam komu ich wykorzystać. W drugiej połowie zarobił żółtą kartkę po tym, jak w stylu Garetha Bale’a obiegł go Carlos Soler. Przy straconej bramce nie zawinił.

Tosin Adarabioyo – 6

W defensywie raczej najpewniejszy punkt. O ile Tosin ma swoje mankamenty, o tyle często nadrabia wzrostem, wybijaniem ważnych piłek z własnego pola karnego, czy interwencjami jak w doliczonym czasie drugiej połowy. Kudus prawdopodobnie zdołałby wyrównać, gdyby nie ofiarny wślizg Anglika.

Levi Colwill – 4

Wychowanek również nie zagrał źle, patrząc z perspektywy całego spotkania. Niestety w pierwszej połowie popełnił duży błąd, niedokładnie wycofując piłkę. Dopadł do niej Bowen i wyprowadził Młoty na prowadzenie. Poza tą jedną pomyłką, wygrywał pojedynki i notował kolejne pewne interwencje.

Marc Cucurella – 6

Hiszpan notuje kolejne dobre spotkanie. Dużo pracował po swojej stronie, błyskawicznie reagował w konkretnych sytuacjach, czym powodował rywalom sporo kłopotów. Do tego meldował się w polu karnym West Hamu, gdzie raz doszedł do strzału, ale nie był gotowy na mocną piłkę od Jamesa. Ustawiony wysoko nie miał prawa pomóc przy straconej bramce.

Moisés Caicedo – 6

Filar naszego środka pola często bardzo trudno ocenić. Ekwadorczyk haruje nie tylko w swoim obszarze, ale nierzadko naprawia błędy kolegów, przez co można odnieść wrażenie, że momentami sobie nie radzi. Tak naprawdę to on zabezpiecza tyły pomocników, by reszta mogła kreować z przodu. W poniedziałkowy wieczór bez błędów, a z kilkoma fajnymi, długimi podaniami do Jacksona.

Enzo Fernández – 5

Widać, że Enzo się stara i zależy mu na powodzeniu każdej akcji. Brakuje natomiast konkretów, bramki również nie zdobył, gdyż jego strzał został zablokowany w gąszczu rywali. Podawał także na stosunkowo niskim procencie dokładności, a od zawodnika tej klasy, oczekiwalibyśmy „czegoś ekstra”.

Noni Madueke – 5

Anglik co prawda nie dołożył niczego do dorobku swojego czy drużyny, natomiast jego występ był lepszy niż poprzednie. Trochę mniej irytował zachowaniem, a więcej pracował, dogrywał do kolegów i walczył. Wyglądał na pewno solidniej niż kolega na drugim skrzydle, choć obaj nie znaleźli skutecznego sposobu na przeciwników.

Cole Palmer – 6

Przez długi czas dość niewidoczny, nie mógł się odnaleźć na boisku. Brakowało też czegoś co nagle odmieni losy meczu i długo się wydawało, że Palmer po prostu obok niego przejdzie. Świetny strzał z rzutu wolnego kapitalnie obronił Areola, ale przy bramce, ostatecznie słusznie zapisanej jako samobój Wan-Bissaki, bramkarz nie miał  nic do powiedzenia. Kąt był ostry, a strzał niecelny, ale pomogło szczęście. Nie były to jednak porywające zawody pomocnika.

Jadon Sancho – 4

Brakuje w Chelsea pewniaka na którymś skrzydle. Tym razem i Sancho nie pokazał nic specjalnego, choć próbował dryblingów i wrzutek. Zaledwie dziesięć wykonanych podań, z czego osiem celnych pokazuje, że prawie nie istniał. Stąd szybka zmiana w drugiej połowie, a Maresca wreszcie pokazał, że umie reagować. Słaby mecz Anglika.

Nicolas Jackson – 4

Senegalczyk w swoich decyzjach wydawał się o tempo spóźniony. Za małe usprawiedliwienie może posłużyć fakt, że w spotkaniu z West Hamem trudno było o klarowną sytuację. Cały pobyt Jacksona na boisku wiązał się z wybieganiem za linię obrony lub walką wręcz ze stoperami. Tak szybka zmiana może zapowiadać utratę pozycji w niedługiej perspektywie.

Rezerwowi:
 

Pedro Neto – 7

Wejście Portugalczyka najbardziej odmieniło grę The Blues po zmianie stron. Pierwsze kilka minut tego nie zapowiadało, ale regularne nękanie obrońcy, podania i dośrodkowania powodowały zamęt w szeregach obronnych rywala. To on rozpoczął akcję bramkową na 1:1 i to on ją zakończył, najszybciej dopadając do piłki. Ważne trafienie skrzydłowego.

Marc Guiu – 5

Guiu startuje obecnie z pozycji zawodnika, który strzela słabym drużynom, ale nie ma kiedy się wykazać z poważniejszymi przeciwnikami. Od kibiców ma większy kredyt zaufania, ale nawet po jego stylu poruszania się po boisku widać, że bardzo chce wykorzystać swoją szansę. W poniedziałek się nie udało, ale Hiszpan pozostawił po sobie dobre wrażenie. Zdecydowanie bardziej przypomina naturalną „dziewiątkę” niż Jackson.

Malo Gusto – 5

Francuz zmienił Jamesa, któremu chyba trochę dały się we znaki pojedynki na prawej flance. Na ostatnie pół godziny potrzeba było wybieganego faceta, który nie pozwoli gościom myśleć o wyprowadzeniu kontry. Pomagał także z przodu, rozgrywając spokojnie piłkę z Enzo i Neto. Raczej bez błędów, poprawny występ.

Christopher Nkunku – 5

Napastnik pojawił się na boisku w roli skrzydłowego i również wyglądał znacznie lepiej niż podczas swoich poprzednich występów. Chociaż publiczność zachęcała, by iść z Młotami na noże, cios za cios, Francuz zwalniał kiedy trzeba było, by pozwolić kolegom złapać oddech, gdy wynik był zadowalający. Oby ostatnie roszady kadrowe dały mu więcej pewności i chęci do grania.

Trevoh Chalobah – b.o.

Author: klubson

Mateusz Kluba

 

Kibic Chelsea od 2012 roku. Jako dziecko skakałem przed TV, gdy Fernando Torres wprowadzał The Blues do finału Ligi Mistrzów w 2012 roku.

W ChelseaPoland.com od listopada 2021 r. a od września 2024 r. redaktor naczelny.

Poza piłką nożną - żużel oraz lekka atletyka, w której jestem sędzią.

Źródło: własne